Daha önce donanım özelliklerini yazıp kurulumunu yapmış olduğumuz sunucumuz, ilk kullanım esnasında DHCP istemci ile açılacak şekilde otomatik olarak ayarlanmış bulunmakta. Bu da demek oluyor ki evde kullanmış olduğunuz modemin bir özelliği olan, ağa bağlanmak isteyen cihazlara IP sağlama servisinin, sunucumuz için de sıradaki boş IP adresini atayacağı anlamına gelmektedir. Tabi bu durumda her ne kadar ev içerisinde 254 adet cihaz kullanılmayacağını varsaysak da, herhangi bir şekilde sunucunun yeniden başlaması gerektiği bir durumda, modem cihazı, sunucumuza bambaşka bir IP adresi atayabilir. Bunun önüne geçmek için önümüzde iki seçenek var. Tabi bu seçeneklerin ikisini birden kullanmanız daha sağlıklı bir ağ yapısı oluşturulmasını sağlar.
İlk olarak her modemde olmayabilecek bir özellik olan modem üzerinden sabit IP atama durumunu anlatacağım:
Bu özellik daha önce değindiğim gibi her modemde bulunmayabilir. Bulunan modemlerde ise bu ayar, modemin arayüzünden yapılır. Bu ayarı yapabilmeniz için öncelikle sunucunun MAC adresi bilgisine ihtiyacınız olacak. MAC adresini öğrenmek için aşağıdaki komutun çıktısına göz atmamız gerek:
# ifconfig
Bu komutun çıktısında aşağıdaki gibi ethernet kartına ait bilgiler görünür:
eth0 Link encap:Ethernet HWaddr 70:71:bc:4b:aa:3c
inet addr:192.168.1.2 Bcast:192.168.1.255 Mask:255.255.255.0
inet6 addr: fe80::7271:bcff:fe4b:aa3c/64 Scope:Link
UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:7783591 errors:0 dropped:109 overruns:0 frame:0
TX packets:8576302 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:1000
RX bytes:7357030531 (7.3 GB) TX bytes:776162943 (776.1 MB)
Göreceğiniz üzere “inet addr” satırında, sunucu DHPC modda modemden, ilk boş IP adresi olan 192.168.1.2 adresini almış. Bunu modemden değiştirmek için yukarıda “HWaddr” kısmında yazılı olan, ethernet kartının 12 karakterlik donanımsal adresini modemdeki ilgili alana yazıp, karşılığına da hangi IP’de sabit kalmasını istiyorsanız onu yazmanız gerek. Sunucu olarak kullanılacağını düşünürsek genede akılda kalacak IP’leri tercih etmeliyiz, Örneğin; 192.168.1.10
Bu ayarı modemden yaptığınız vakit, modem 192.168.1.10 adresini sadece bu MAC Adresine tahsis edecek ve sıradaki boş IP olsa dahi bu IP’den sonraki adresi başka makinelere tahsis edecektir. Böylece sunucuda herhangi bir değişikliğe gerek kalmaksızın, sunucu her açıldığında DHPC istemci aracılığı ile 192.168.1.10 adresini alacaktır.
Ben bu durumda sabit IP konusunda sıkıntı yaşamamak adına, sabit IP’ye sahip olması gereken her cihaz için IP bloğunun en sonundan başlayıp geriye doğru numaralandırmayı tercih ederim. Ya da modemde DHCP sunucu ayarlarından DCHP’den dağıtım dışı bırakılacak bir blok oluştururum. Mesela zaten sabit bir IP’si olan modem 192.168.1.1 ise DHCP’de 192.168.1.2 adresinden itibaren dağıtıma başlıyorsa bunu değiştirip 192.168.1.10 adresinden itibaren dağıtım yapmasını sağlarım. Böylece modem’e MAC ID girmeden de sadece cihazın IP adresini sabitleyerek 2-10 IP aralığında bir yere sabitleyip, sabit IP olmadan çalışan cihazların bu IP’lere yerleşmesinin önüne geçmiş olurum. Sunucunun 2-10 IP aralığına yerleşmesi için doğal olarak DHCP istemci ayarını değiştirip elle sabit bir IP vermemiz gerekir. Bunu nasıl yapacağımızı ise aşağıda açıklayacağım.
Sunucunun IP adresini sabitlemek için öncelikle o sunucuya doğrudan erişimimizin olması gerekmektedir. Bu işlemi yapmak için sunucuda oturum açtıktan sonra “Super User” olmanız gerekmektedir.
“Super User” olduktan sonra “/etc/network” klasörü altında “interfaces” dosyasında değişiklik yapmamız gerekiyor. Bunun için komut satırı editörü (nano) ile dosyayı açmamız gerekiyor.
# cd /etc/network
# nano interfaces
# This file describes the network interfaces available on your system
# and how to activate them. For more information, see interfaces(5).
# The loopback network interface
auto lo
iface lo inet loopback
# The primary network interface
auto eth0
iface eth0 inet dhcp
“# The primary network interface” satırın altında göreceğiniz üzere ethernet kartı DHCP clent olarak ayarlanmış durumda. Sabit IP haline getirmek için “iface eth0 inet dhcp” satırını başına “#” işareti koyarak yorum satırı haline getiriyoruz ve altına aşağıdaki satırları ekliyoruz:
# The primary network interface
auto eth0
#iface eth0 inet dhcp
iface eth0 inet static
address 192.168.1.10
netmask 255.255.255.0
network 192.168.1.0
broadcast 192.168.1.255
gateway 192.168.1.1
dns-nameservers 192.168.1.1
Bu ayarları satır satır açıklayacak olursak:
- iface eth0 inet static: Ethernet kartının sabit IP alacağını belirtir.
- address 192.168.1.10: Ethernet kartına 192.168.1.10 adresi verileceğini belirtir.
- netmask: Satırı için standart bir satır olduğunu ve detaylı bilgi için Google’a danışmanızı söyleyebilirim. Çok detaylı bir anlatım gerektirdiği için burada açıklamaya girmeyeceğim.
- network 192.168.1.0: IP adresinin hangi networkte bulunduğunu belirtir. Standart bir satırdır.
- broadcast 192.168.1.255: Ağa gönderilecek paketin ne kadar genişlikte bir ağa yayılmasını belirleyen satırdır. Bu satır da standart olarak yazılır.
- gateway 192.168.1.1: Ethernet kartı üzerinden internete erişmek için kullanılacak IP adresini belirtir, ki bu adres modemin adresidir.
- dns-nameservers 192.168.1.1: DNS adresini belirtir. Normalde DHCP ile bağlanıldığında modemin vereceği DNS adresidir. İhtiyaca göre bu satıra aralarında boşluk bulunacak şekilde Google ya da başka bir DNS sunucu adresini girebilirsiniz.
Ayarları girdikten sonra dosyayı kaydedip sunucuyu yeniden başlattığınızda sunucu artık “192.168.1.10” adresi ile açılacaktır. Ayarların etkinliğini sınamak için aynı ağdaki başka bir bilgisayardan “192.168.1.10” adresine ping atarak test edebilirsiniz. Başka bir yöntem sunucuya login olup “ifconfig” komutunun çıktısına bakabilirsiniz. SSH sunucunun kurulu olduğunu varsayarsak aynı ağdaki başka bir bilgisayar ile “ssh” üzerinden bağlanmayı deneyebilirsiniz.
